Исхода чтение (2. Мојс 13:20-22, 14:1-31, 15:1-19)
Појдоа синовите Израилеви од Сокхот, се утаборија во Отам, при пустината. А Бог ги водеше: дење во столб од облак, за да им го покажува патот, а ноќе во столб од оган, светејќи им. И не се иставаше пред сиот народ столбот од облак – дење, ни столбот од оган – ноќе. И му рече Господ на Мојсеја, велејќи: „Кажи им на синовите Израилеви да свртат и да се утаборат спроти населбата меѓу Магдол и морето, спроти Веелсепфон. Пред нив ќе се утабориш крај морето. И Фараонот ќе им рече на своите луѓе за синовите Израилеви: ‘Скитаат по земјата, бидејќи пустината ги затворила’. А Јас ќе го ожесточам срцето на Фараонот, и тој ќе појде во потера по нив. Но Јас ќе се прославам во Фараонот и во сета војска негова. И сите Египтјани ќе познаат дека Јас сум Господ“. Тие така и направија.
И му соопштија на царот египетски дека народот избегал, па се измени срцето на Фараонот и слугите негови против народот и рекоа: „Што направивме, па ги пуштивме синовите Израилеви, та да не ни робуваат“. И ги впрегна Фараонот колите свои, и сиот народ го собра со себе. Зеде шестотини избрани коли по избор и сета коњаница египетски, и нивните војводи. А Господ го ожесточи срцето на Фараонот, царот египетски, и на слугите негови, и тргна во потера по синовите Израилеви; но синовите Израилеви врвеа со подигната рака. И се впуштија по нив Египтјаните, и ги најдоа утаборени спроти морето, а сета коњаница и колите Фараонови, коњаниците и неговата војска- пред населбата, спроти Веелсепфон. (more…)